اقوام اولیه باردیگر از کلیسای کاتولیک خواستند اسناد مربوط به کودکانی که در مدارس مسکونی کشته شده‌‌اند را منتشر کند
آن‌ها می‌گوید تا زمانی که از افشای اسناد و مدارک مربوط به کودکان فوت شده خودداری می‌کنند، عذرخواهی کنفرانس اسقف‌های کاتولیک کانادایی فقط یک “طبل توخالی” است.
عکسی از بزرگداشت کودکان بومی قربانی، مقابل آرت گالری ونکوور، پس از افشاگری ۲۸ مه که نشان می‌داد بقایای ۲۱۵ کودک در محل مدرسه مسکونی سابق کملوپس پیدا شده است. عکس توسط JASON PAYNE
۳۰ سپتامبر ۲۰۲۱
به‌گزارش تیفانی کرافورد (Tiffany Crawford) از ونکوور سان (Vancouver Sun) – یکی از اقوام اولیه در کملوپس باردیگر از کلیسای کاتولیک خواسته تا تمام سوابق مربوط به کودکانی که در مدارس مسکونی در سراسر کانادا جان باخته‌اند را منتشر کند.
مردم تیکملوپس تی سکویپیمسی (Tk’emlúps te Secwe̓pemc) روز پنجشنبه ۳۰ سپتامبر، در اولین روز حقیقت و آشتی کانادا، یک کنفرانس خبری در کملوپس برگزار کرد تا نکاتی که در پی کشف هولناک بقایای کودکان در محل مدرسه سابق مسکونی در اوایل سال جاری مطرح است، به روز رسانی شود.
رئیس روزان کازیمیر (Rosanne Casimir)، به همراه رز آنه آرچیبالد (RoseAnne Archibald) رئیس مجمع نمایندگان ملل اول و عضو شورای حقوقی آن نهاد، این به روز رسانی را ارائه کردند.
در اوایل ماه جاری، کنفرانس اسقف‌های کاتولیک کانادا به دلیل نقشش در عملکرد مدارس مسکونی از مردم تیکملوپس تی سکویپیمسی عذرخواهی کرد، اما کازیمیر گفت که این طبل توخالی است.
کازیمیر گفت: “در بازبینی این عذرخواهی، احساس ناراحت کننده‌ای داشتم که مانند یک دژاوو گویا آن را پیش‌تر دیده‌ام.”
وی افزود: “تکرار عذرخواهی در مورد رنج‌های ناشی از سوء استفاده‌های شدید برخی از اعضای جامعه کاتولیک رم و میراث رنج‌ها و چالش‌های پیش روی مردم بومی که تا به امروز ادامه داشته، در اصل چیزی نیست جز تکرار آنچه که به عنوان عذرخواهی از کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا مطرح شد.”
در عذرخواهی ۲۴ سپتامبر، این سازمان “پشیمانی عمیق” خود را ابراز کرد و بدون هیچ صراحتی همراه با همهٔ نهادهای کاتولیک که مستقیماً در عملکرد مدارس مسکونی دخالت داشته‌اند عذرخواهی کرد.
آن‌ها همچنین متعهد شدند مبلغ ۳۰ میلیون دلار را در طول پنج سال، برای پروژه‌های آشتی بومیان و کمک به بازماندگان مدارس مسکونی پرداخت کنند.
کازیمیر گفت، اعضای جامعهٔ او به جستجوی ۱۶۰ هکتار زمین در اطراف مدارس مسکونی سابق ادامه می‌دهند. بقایای ۲۱۵ کودک تنها در دو هکتار پیدا شد.
وی افزود که از ماه مه، آن‌ها دو قطعه زمین دیگر را جستجو کرده و آثار باستانی یافته‌‌اند، که پس از ارائه گزارش به شورا، اطلاعات بیشتری از آن‌ها مشخص خواهد شد. کازیمیر گفت نمی‌داند که چه زمانی این اتفاق خواهد افتاد، اما این یافته‌ها را علنی خواهند کرد.
کازیمیر گفت که عذرخواهی اسقف‌ها مطابق وعده‌های کلیسا در مورد افشای اسناد و اطلاعات به کمیسیون آشتی و حقیقت در سال ۲۰۱۵ نیست.
آن‌ها همچنین منتظر یک عذرخواهی از پاپ هستند اما او گفت که بازماندگان عذرخواهی معناداری می‌خواهند که با عمل پیگیری شود.
اگر این عذرخواهی یک تعهد واقعی است؛ جامعه او اصرار دارد که برای کمک به بازماندگان و شناسایی کودکان گمشده و گورهای نامشخص، تمامی اسناد و مدارک مفید و قابل دسترس مربوط به شیوه و نحوی نگهداری مدارس مسکونی اقوام اولیه به طور کامل و بی‌نقص ارائه شود.”
مبلغین مذهبی مریم معصوم، یک تشکیلات کاتولیک که ۴۸ مدرسه مسکونی در بی‌سی و ساسکاچوان را اداره می‌کرده است، در تابستان متعهد شدند که تمام اسناد تاریخی در اختیار خود را فاش کنند.
این مبلغین مذهبی می‌گویند که آن‌ها برای در دسترس قرار دادن اسناد تاریخی از طریق دانشگاه‌ها، بایگانی‌ها و کمیسیون حقیقت و آشتی تلاش کرده‌‌اند، اما به دلیل مشکلات موجود در قوانین حریم خصوصی آن‌ها و کشور، این کار کامل نشده است.
در این مورد دان ورمه (Don Worme)، وکیل این قوم گفت که “وعده‌های شکست خورده” زیادی برای ارائه اسناد مربوطه وجود داشته است.
وی گفت: “کتابخانه و بایگانی کانادا حاوی میلیون‌ها سند است.” “بدون آن‌ها نمی‌توانید برای اسناد مربوطه به تحقیق برسید. آن‌ها در اختیار کمیسیون حقیقت و آشتی قرار نگرفته‌اند. ”
آرچیبالد گفت اکنون زمان افشای کامل است و “عذرخواهی توخالی” دیگر پذیرفته نیست. او گفت در حالی که از پول وعده داده شده توسط اسقف‌ها سپاسگزار است، اما باید در مورد نحوهٔ هزینه کردن آن شفافیت وجود داشته باشد.
او گفت: “جوامع ما درمان می‌خواهند.”
آرچیبالد از پاپ فرانسیس خواسته است تا از بازماندگان در کانادا دیدن کند و به آسیب‌هایی که کلیسا در اداره مدارس مسکونی ایجاد کرده اذعان کند. پاپ و خود کلیسای کاتولیک برخلاف کلیساهای آنگلیکن، پرسبیتری و یونایتد از عذرخواهی برای نقش کلیسا خودداری کرده‌‌اند.
در ماه مه، بقایای ۲۱۵ کودک با استفاده از رادار نفوذی زمین در محوطه مدرسه مسکونی سابق پیدا شد.
سیستم مدارس مسکونی کانادا، کودکان بومی را از خانواده‌هایشان جدا می‌کرد و آن‌ها را مجبور می‌کرد که زبان و فرهنگ خود را رها کنند. در آنچه که “نسل کشی فرهنگی” نامیده می‌شود، بسیاری از آن‌ها از جنایات دلخراش رنج برده‌اند، از جمله سوء تغذیه و سوء استفاده جسمی و جنسی.
هزاران کودک اقوام اولیه، متیس و اینوئیت که در این مدارس شرکت می‌کردند درگذشتند و بدون آنکه نام آن‌ها ثبت شود دفن شدند و خانواده‌های نگران را بدون اطلاع از سرنوشت فرزندانشان رها کردند.
از زمان کشف گورهای بدون نشان در کملوپس، صدها مورد دیگر در محل چندین مدرسه مسکونی سابق در سراسر کانادا پیدا شده است.
