کشف گور جمعی ۲۱۵کودک بومی در کملوپس

۳۱ مه ۲۰۲۱

یک گور دسته جمعی حاوی بقایای ۲۱۵ کودک بومی در زمین یک مدرسه شبانه‌روزی قدیمی در نزدیکی شهر “کملوپس” بریتیش کلمبیا کشف شده است.

این کشف دردناک اواخر روز پنجشنبه ۲۷ مه، توسط مردم بومی کمپلوس ت سکوپمس (Tk’emlups te Secwépemc پس از آن اعلام شد که این مکان توسط تیمی که از رادار نفوذ در زمین استفاده می‌کرد، مورد کاوش قرار گرفت.

جاستین ترودو نخست‌وزیر کانادا روز جمعه این کشف را اندوه‌بار خواند و در توییتی نوشت با اعلام این خبر «دلم شکست؛ این یادآوری دردناکی از آن فصل تاریک و شرم‌آور تاریخ کشورمان است.»

رئیس قبیله “روزان کاسیمیر” (Rosanne Casimir)، در بیانیه‌ای اعلام کرد:‌ ما در جامعه خود متوجه این مساله بودیم و حالا می‌توانیم آن را تایید ‌کنیم و بگوییم که این گور دسته جمعی متعلق به کودکان گمشده‌ای است که مرگ آن‌ها اعلام نشده است. او گفت ممکن است اجساد بیشتری نیز پیدا شود، زیرا مناطق بیشتری برای جستجو در محوطهٔ مدرسه وجود دارد.

وی ادامه داد: برخی از بقایای اجساد به کودکان حدودا سه ساله تعلق دارد اما دلیل و زمان مرگ آنها هنوز مشخص نیست. در حال حاضر سوالات زیادی وجود دارد که باید پاسخ داده شود.

در گذشته، کودکان بومی کانادا به اجبار از خانواده‌هایشان جدا و در اینگونه مدارس اسکان داده می‌شدند. از قرن نوزدهم تا دهه 1970 ، بیش از 150،000 کودک از بومیان کانادا به عنوان بخشی از برنامه همسان‌سازی آن‌ها با جامعه کانادا ، مجبور به‌تحصیل در مدارس مسیحی با بودجهٔ دولت شدند. آن‌ها مجبور بودند که به مسیحیت روی آورند و اجازه صحبت به زبان‌های مادری خود را نداشتند. بسیاری از آن‌ها مورد ضرب و شتم و آزارهای لفظی قرار گرفتند و گفته می شود که تا 6000 نفر درگذشتند.

دولت کانادا در سال 2008 در پارلمان رسماً از وجود چنین نظامی در کشور عذرخواهی کرد و اعتراف کرد که آزار جسمی و جنسی در این مدارس بیداد می‌کرده است. بسیاری از دانشجویان به خاطر صحبت به زبان مادری خود مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند. آن‌ها همچنین ارتباط خود با والدین و آداب و رسوم‌شان را از دست دادند.

در یک تحقیق شش ساله که گزارش آن سال ۲۰۱۵ منتشر شد، از این اقدام با عنوان «قتل عام فرهنگی» یاد شده است.

در این گزارش جزئیاتی از آزارهای هولناک جسمی، تجاوز، سوء تغذیه و دیگر جنایاتی که بر حدود ۱۵۰ هزار کودک در این مدارس گذشته ارائه شده است. این مدارس از دهه ۱۸۴۰ تا دهه ۱۹۹۰ توسط کلیساها اداره می‌شدند.

بر اساس این گزارش، ۴۱۰۰ دانش آموز در این مدارس شبانه‌روزی جان خود را از دست دادند.

رهبران بومی دلیل اصلی میزان شیوع الکل و اعتیاد به مواد مخدر در جوامع خود را، میراثِ این سوءاستفاده‌ها و انزوا عنوان کرده‌اند.

روز پنجشنبه ۲۷ مه، بومیان سگوپم‌سی (Secwepemc) شهر کمپلوس اعلام کردند که بقایای اجساد 215 کودک در محل یک مدرسه شبانه روزی سابق را کشف کرده‌اند. این گور دسته جمعی در تعطیلات آخر هفته طولانی ویکتوریا، با استفاده از یک رادار نافذ زمین پیدا شد.

گلگیت جاب (Gulgiit Jaab) از بومیان هایدا (Haida Nation) روز جمعه به سی‌تی‌وی نیوز ونکوور گفت که او به یک مدرسه شبانه روزی در نزدیکی کوئنل (Quesnel) ، بی‌سی می‌رفته است.

وی در واکنش به اخبار کشف کملوپس گفت: “مانند بسیاری از ما که جان به در بردیم، شوکه شدم. وقتی این را می‌شنوید، بسیار ویرانگر، بسیار ویران‌کننده است. می‌دانید، گریه کردم، زیرا هر یک از ما می‌توانست جای آن‌ها باشد. ”

جاب جمعه شب، به جمع کثیری از بومیان پیوست که در مقابل گالری هنر ونکوور به یادبود این اجساد پیدا شده، 215 جفت کفش کودک را روی پله‌های آن ساختمان قرار داده بودند. او با شور و اشتیاق از آنچه فکر می‌کند باید از این به بعد اتفاق بیفتد صحبت می‌کرد.

وی گفت: “این کلیساها باید پاسخگو باشند،” آن‌ها باید متهم شوند. هرکدام از این موسسات باید توبیخ شوند. دیگر قابل بحث نیست این قتل است، قتل، قتل. این عمل را به اسم خودش صدا کنید.”

اسقف اعظم، جی‌مایکل میلر(J. Michael Miller) همراه با اسقف اعظم کاتولیک روم در ونکوور، با انتشار بیانیه‌ای در فیس بوک به این خبر واکنش نشان داده و گفته است که وی “صمیمانه غمگین است.”

“دردی که چنین اخباری ایجاد می‌کند ما را به یاد نیاز مداوم ما می اندازد تا هر وضعیت غم‌انگیزی را که در مدارس مسکونی تحت مدیریت کلیسا رخ می‌دهد، آشکار کنیم. گذشت زمان درد و رنجی که به جامعه بومی آسیب دیده وارد شده را پاک نمی‌کند و ما تعهد می‌کنیم که برای التیام این درد و رنج هرآنچه که از دست ما بر می‌آید، انجام دهیم. ”

برخی از تاریخچه این مدرسه توسط مرکز ملی حقیقت و آشتی ثبت شده است. طبق بایگانی، در سال 1910، مدیر این مدرسه گفت که دولت پول کافی برای تغذیه صحیح دانش‌آموزان فراهم نکرده است. در سال 1924، بخشی از مدرسه در اثر آتش سوزی تخریب شد.

51 مورد مرگ به طور رسمی در مدرسه ثبت شده است.

روزان کازیمیر(Rosanne Casimir)، رئیس این گروه، روز جمعه به خبر‌گزاری سی‌تی‌وی نیوز گفت که اعتقاد بر این است که مرگ‌ها فاقد سند است ، اگرچه یک بایگانی موزهٔ محلی در حال کار با موزه سلطنتی بریتیش کلمبیا است تا ببیند آیا سوابق مربوط به مرگ را می‌توان یافت.

مری الن تورپل-لافوند (Mary Ellen Turpel-Lafond) مدیر مرکز تاریخ و گفتگوی مدرسه شبانه‌روزی بومیان یوبی‌سی است. او می‌گوید کل سیستم مدارس شبانه‌روزی نقض حقوق بشر است.

تورپل-لافوند گفت: “ابعاد حقوق بشری این امر هنوز به طور کامل محاسبه نشده و باید کارهای بیشتری برای رسیدگی به میراث این مدارس انجام شود.” “یک گور دسته جمعی یک صحنه جنایت است، یک گور دسته جمعی جایی است که احتمالاً شواهدی از نقض فاحش حقوق بشر در آن وجود دارد.”

وی می‌گوید که دولت‌های کانادا برای مقابله با کشف گورها در مکان‌های مدارس شبانه‌روزی باید “چارچوب‌های مشخصی فراهم کنند.”

اِمّا بیکر(Emma Baker) ۸۴ ساله، دانش آموز مدرسه شبانه‌روزی کملوپس نیز در این گردهمایی شرکت کرده بود. او می‌گوید که همیشه “شایعات” در مورد قبرستان وجود داشت.

بیکر روز شنبه به کانال خبر‌گزاری سی‌تی‌وی گفت: “آنجا یک باغ بزرگ وجود داشت و ما داستان‌هایی را در مورد قبرستان در باغ می‌ساختیم.” “شایعاتی در مورد قبرستان وجود داشت، اما به نظر می‌رسید هیچ‌کس نمی‌دانست کجاست و ما حتی نمی‌دانستیم که این صحت دارد.”

وقتی از وی سوال شد که حضور در مدرسه چگونه بوده است، بیکر پاسخ داد: «مثل این بود که در زندان باشی. ما اجازه رفتن به جایی را نداشتیم و اگر خانواده ما می‌خواستند به ملاقات بیایند، می‌توانستند هفته‌ای یک بار این کار را انجام دهند. ”

بیکر می‌گوید عذرخواهی از سطوح مختلف دولت “به هیچ وجه معنی ندارد”، افزود که او می‌خواهد مردم بدانند که دانش‌آموزان چه تجربه‌ای داشته‌اند.

وی گفت: “همه آن کشیش‌ها و راهبه‌ها مشکلاتی داشتند و من می‌خواهم همه دنیا بدانند که ما چه چیزی را پشت‌ سر گذاشته‌ایم.”