طرح پیشنهادی ترنس‌لینگ برای ۴۰۰ کیلومتر خطوط جدید اسکای‌ترین،LRT وBRT

۱۹ آوریل ۲۰۲۱

به گزارش کنت چان(Kenneth Chan) از دیلی هیو Daily Hive- مرحله دوم برنامه‌ریزی طرح حمل و نقل سال ۲۰۵۰ از امروز شروع بکار کرده است، ترنس‌لینگ (TransLink) به دنبال بازخورد عمومی مردم در مورد اولویت‌های احتمالی و توصیه‌هایی برای گسترش این پروژه در آینده است.

پس از اتمام اجرای برنامه‌ریزی‌های اخیر، برنامه‌های افزودن خطوط از Millennium به Arbutus و Expo Line به Langley Centre، طول کل سیستم اسکای‌ترین (SkyTrain) به ۱۰۰ کیلومتر خواهد ‌رسید. توسعه این خطوط در سال ۲۰۲۵ به پایان خواهد رسید، و انتظار می‌رود پس از مدت کوتاهی، توسعه Expo Line در جنوب Fraser نیز، به پایان برسد.

هدف حمل و نقل سال ۲۰۵۰ شناسایی و اولویت‌بندی پروژه‌های بعدی است که دنبال می‌شوند. در این مرحله از فرآیند برنامه‌ریزی، دو سناریوی فرضی، شبکه‌های A و B در نظر گرفته شده، تا روشن شود که با یک قیمت ثابت اما با دو رویکرد متفاوت، هر کدام تا چه اندازه می‌توانند، موفق باشند.

گزینه A، با اسکای‌ترین بیشتر

در یک گزینه که به عنوان شبکه A در نظر گرفته می‌شود، حمل و نقل سریع تا بیش از ۲۰۰ کیلومتر گسترش خواهد یافت. ترکیبی از ۱۰۰ کیلومتر مسیر اسکای‌ترین جدید، و ۱۰۰ کیلومتر حمل و نقل قطار سبُک شهری (LRT) در سطح خیابان‌ها و اتوبوس‌های سریع‌السیر (BRT).

برنامه‌های افزودنی اسکای‌ترن اضافی در شبکه A شامل موارد زیر است:

۱-توسعه خط اسکای‌ترین Millennium ازArbutus به UBC

۲-خط اسکای‌ترن خیابان ۴۱ از UBC به ایستگاه Joyce-Collingwood

۳-خط اسکای‌ترن خیابان Hastingsاز مرکز شهر ونکوور به Lonsdale در نورت ونکوور از طریق Second Narrows

۴-اسکای‌ترینWillingdon به عنوان بخشی از خط Hastings Street / North Shore ، ایستگاه Brentwood و ایستگاه Metrotown را به هم متصل می‌کند.

۵-امتداد اسکای‌ترین بلوار King George از ایستگاه مرکزی Surrey به Newton

۶-خط تمرینی اسکای‌ترین Millenniumاز ایستگاه مرکزی Coquitlamبه مرکزPort Coquitlam

گزینه دولت استانی برای امتداد اسکای‌ترین در North Shore از طریق West End و Park Stanley از طریق First Narrows به سوی مسیر خیابان Hastings و Second Narrows به سمت شرق جدا می‌شود.

شبکهA، همچنین شامل تله‌کابین کوهستان SFU Burnaby می‌شود که به عنوان روشی برای حمل و نقل سریع در نظر گرفته می‌شود.

به طور کلی، شبکه A با سرعت بیشتری مردم را جابجا خواهد کرد و ظرفیت بیشتری را فراهم می‌کند، زیرا بر گزینه‌هایی که جدایی کامل را در مسیرهایی مرتفع و یا تونل‌ زیرزمینی ارائه می‌دهند تکیه دارد، و به عنوان اسکای‌ترین شناخته شده است.

به‌طور کلی جداسازی کامل در مقایسه با گزینه‌های حمل و نقل در سطح خیابان‌ها سرعت و قابلیت اطمینان بهتری را به‌وجود می‌آورند.

گزینه B، با LRT و BRT بیشتر

گزینه دوم با نام شبکه B، شامل افزودن ۴۰۰ کیلومتر حمل و نقل سریع به منطقه، از جمله ۵۰ کیلومتر اسکای‌ترین و ۳۵۰ کیلومتر ‌BRT، است.

در این گزینه ‌سرمایه‌گذاری در اسکای‌ترین کاهش یافته، و به‌جای آن در شبکه بزرگتری از گزینه‌های حمل و نقل در سطح خیابان، مانندBRT وLRT ، ‌سرمایه‌گذاری می‌شود. بدون جداسازی کامل، مسیرهای BRT / LRT در هر دو شبکه A و B نیاز به استفاده مجدد از شریان فضای جاده‌ای موجود در منطقه دارند.

شبکه B شامل تمام مسیرهای BRT و LRT و گوندولای کوه SFU Burnaby است که در شبکه A مشخص شده‌اند، به علاوهٔ مسیرهای اضافی در شرق و غرب ونکوور.

در داخل شهر Surrey، پس از پروژه Expo Line فعلی به لنگلی، به جای امتداد بیشتر مسیر اسکای‌ترن، شبکه جدیدی ازLRT یاBRT وجود خواهد داشت.

همچنین لازم به ذکر است که ترنس‌لینک پیشنهاد قدیمی شهرداری ونکوور، مبنی بر ایجاد شبکه تراموا در امتداد آربوتوس (Arbutus Corridor) و نواحی اطراف ‌آن در مرکز شهر را به طور کامل منتفی دانسته است.

اتوبوس‌های خودران و حمل و نقل فعال

پیشنهاد حمل و نقل در ۲۰۵۰ همچنین آینده حمل و نقل را با توجه به اثرات احتمالی اتوماسیون تأثیرگذار در دهه‌های آینده پوشش می‌دهد.

وسایل نقلیه خودران می‌توانند در کاهش برخورد و کارآیی بیشتر رانندگی موثر باشند. وسایل نقلیه خودران مشترک می‌توانند به چندین نفر به صورت شبانه روزی سرویس دهند. کاهش تعداد اتومبیل‌های موجود در خیابان‌ها و کاهش سطح اشغال آن‌ها برای پارکینگ از دیگر مزایای آن می‌تواند باشد.

در عین حال ترنس‌لینک هشدار می‌دهد که وسایل نقلیه خودران می‌توانند منجر به مسافرت‌های بیشتر در سطح شهر، از جمله سفرهای طولانی‌تر و گاهی بدون مسافر شوند. همه اینها می‌تواند منجر به ازدحام و گسترش شهر شود.

افرون بر این، یکی دیگر از ستون‌های حمل و نقل ۲۰۵۰ بر گسترش حمل و نقل فعال با ایجاد “اولین خیابان‌ها با الویت برای مردم” و نه خودروهاست که بر پیاده‌روی‌، دوچرخه سواری و اسکیت تمرکز دارد.

برخی از روندها فضای خیابان‌ها را برای رسیدن به این هدف آزاد می‌کنند. تا سال ۲۰۵۰ پیش‌بینی می‌شود افراد بیشتری در محله‌های متراکم‌ در سراسر منطقه زندگی کنند. این به این معنی است که افراد به خدمات، مشاغل و امکانات رفاهی نزدیکتر خواهند بود. این امر نیاز به هماهنگی بیشتر در مورد کاربری زمین دارد تا مردم‌، فروشگاه‌ها و مشاغل را به هم نزدیک کند.

با داشتن فضای بیشتر در خیابان‌ها برای استفاده‌های غیر خودرویی، ما فرصتی برای دریافت مجدد خیابان‌های خود خواهیم داشت. ما می‌توانیم اولویت بخشی از فضای خیابان را به حمل و نقل یا جابجایی کالا بدهیم و اولویت بخش دیگری از خیابان‌ها و یا مناطق به جابه‌جایی‌های با سرعت پایین اختصاص یابد.