جستجو در ونکوور با بازی جدید دوچرخه

۲۲ مارس

به گزارش برندان کرگین (Brendan Kergin) از ونکوور ایز آسِم (Vancouver is awesome) – تگِ دوچرخه‌ (Bike tag) فعالیتِ نسبتاً جدیدی است در ونکوور، که تعدادِ شرکت‌کنندگان آن روز به روز بیشتر می‌شود. بخشی از این بازی، شکار است؛ بخشی قایم‌باشک و بخشی دیگر از آن مسابقه.

کن ایوکر (Ken Eucker)، مهندسِ نرم افزار از پورتلند و یکی از افرادِ سازنده سایتِ biketag.org است؛ سایتی که برای تسهیل این بازی‌ در سال ۲۰۱۸ راه‌اندازی شد. او این بازی را به‌طورِ خلاصه‌ با ‌نامِ “ماجراجویی بازیِ تگِ عکس” توصیف می‌کند.

تگِ دوچرخه بازی نسبتاً ساده‌‌ای است. ابتدا عکسی از یک دوچرخه در یک مکان خاص، در سایتِ biketag.org ارسال می‌شود که شما باید حدس بزنید که کجاست و خود را با دوچرخه، به آن نقطه رسانده و از دوچرخه خود در آنجا عکس بگیرید‌. سپس به یک نقطه در حوالی آن منطقه رفته و از دوچرخهٔ خود در مکانِ جدید، عکس دوم را بگیرید و هر دو عکس را برای تیمِ تگِ دوچرخه ارسال کنید. اگر شما اولین نفری بودید که به منطقهٔ پیشنهادی سایت دست یافتید، عکس دوچرخهٔ شما در مکانِ دوم، به عنوانِ مکانِ پیشنهادی بعدی برای بازی در سایت ارسال می‌شود.

شرکت‌کنندگان این بازی در ونکوور، تا به حال بیش از ۲۰۰ نقطه را پیدا کرده‌اند.

چه چیزی در ونکوور وجود دارد؟

تیرون سیگلوس (Tyrone Siglos) یکی از مدیرانِ محلی این بازی در ونکوور است.

او توضیح می‌دهد: “من این بازی را مانند تگ زدن می‌دانم، مانند وقتی كه شخصی دیواری را برچسب‌گذاری می‌كند.” “شما یک نقطه را تگ می‌کنید و فردی دیگر با پیدا کردن آن محل، نقطه‌ای دیگر را با دوچرخه خود تگ می‌کند.”

او می‌گوید این بازی به بیرون رفتن مردم با هدف کاوش و جستجو در شهر کمک می‌کند. و می‌افزاید: “مضمون این بازی واقعاً بسیار ساده است”؛ “اما کمی‌تشخیص نقاط و پیدا کردنِ سرنخ‌ها طول می‌کشد.”

برخی از نقاط نمادین هستند و یافتنِ آنها آسان است‌، برخی دیگر دشوارتر و نیاز به رمزگشایی یک سرنخ دارند‌، که ممکن است آسان یا دشوار باشد. معمولاً نقاط به هم نزدیک هستند‌، زیرا باید در یک سیکل سواری انتخاب شوند.

سیگلوس می‌گوید: “این روشی عالی برای دوچرخه‌سواری در طی همه‌گیری کرونا است.”

ایوکر موافق است؛ او می‌گوید: “این یک بازی مناسب با توجه به ضرورتِ فاصله اجتماعی است.” “شما مجبور نیستید در کنار و یا اطراف کسی باشید.”

در طی همه‌گیری کرونا، این بازی به‌طور محلی به هشت تگ در روز یا بیشتر (اگر روز خوبی باشد) افزایش پیدا کرده ‌است. یک هیئت مدیره، رهبری پیگیری این بازی را به عهده دارند، که چه کسی بیشترین یافته را دارد.

سیگلوس اضافه می‌کند افراد زیادی هستند که گاهی اوقات می‌روند و مکان موردِ نظر را پیدا می‌کنند. برخی دیگر نیز از نوعی آرشیو به عنوان راهی برای یافتنِ نقاطِ جدید استفاده می‌کنند.

او می‌گوید: “من فکر می‌کردم همه چیز را در ونکوور دیده‌ام‌، اما به سرعت فهمیدم که گوشه ‌و کنارهای زیادی در اطراف شهر هستند.” “این روش خوبی برای از بین بردن موانع و پیدا کردن مناطق جدید در شهر است.”

وی افزود این یک روشِ خوب برای دیدن همهٔ چیزهای زیبا در اطراف شهر است؛ به ویژه هنرهای عمومی ‌و نقاشی‌های دیواری که ممکن است چندان نمادین و معروف نباشند. معماری خاص نیز در این بازی می‌تواند مشخصهٔ این نقاط شود.

سیگلوس می‌گوید، با توجه به داشتن فرهنگ غنی دوچرخه‌سواری در ونکوور، تگِ دوچرخه یک بازی خوب برای متحد کردن بسیاری از دسته‌های مختلف دوچرخه‌سوار در شهر است، زیرا بازی به نوع خاصی از دوچرخه احتیاج ندارد.

سیگلوس می‌گوید: “در واقع اهمیت این بازی در جنبهٔ رقابتی آن نیست؛ بلکه شرکت‌کنندگان بیشتر به دیدن آنچه در جامعه است‌، ترغیب می‌شوند.”

تاریخچه و آینده آن چیست؟

اویکر که به راه‌اندازی سیستم فعلی بازی‌ در ونکوور، پورتلند، وین و چند جای دیگر کمک کرده می‌گوید که تاریخچه این بازی به چند دهه پیش برمی‌گردد.

این بازی‌های جدید، درواقع با سیستمی مشابه در سال ۲۰۰۷ در مینیاپولیس و لندن شروع شدند، اما آنها از ردیت (Reddit) استفاده می‌کردند، که بسیار بازی را کند می‌کرد. در سال ۲۰۱۸ سایت abiketag.org برای پیشرفت این بازی‌ها راه‌اندازی شد.

اویکر می‌گوید: “هدف ما ترویج و پشتیبانی از بازی‌ها و تسهیل در بازی، برای همه است.”

همچنین این سایت و انجمن دوچرخه‌سوران، امکان تأثیرگذاری جوامع مستقل بر یکدیگر را فراهم می‌کند. به عنوان مثال‌، تلاش‌های سیگلوس در اینستاگرام، به عنوان نمونه‌ای برای شهرهای دیگر استفاده می‌شود.

به طور کلی، افرادی تگِ دوچرخه‌سواری را به طور داوطلبانه اداره می‌کنند‌. او می‌افزاید: افزایش تعداد مکان‌های این بازی، بستگی به تعداد کسانی دارد که در آن شرکت می‌کنند. فقط دو اصل مهم در این بازی وجود دارد: کشفِ نقاطِ پیشنهادی و فعال شدن دوچرخه‌سواران در سطح جامعه.

او معتقد است: “هرچه این بازی بیشتر رشد کند، رویکردِ شهر‌ها به تشویق دوچرخه‌سواری، تغییر خواهد کرد”.